این وبلاگ به دلیل مشغله زیاد این جانب تا مدتی به روز نخواهد شد.
۱۳۸۹ آذر ۲۱, یکشنبه
۱۳۸۹ آذر ۱۴, یکشنبه
یادداشتی کوتاه بر ریاضیات دوره اسلامی و معرفی مقاله دکتر معصومی و لینک به آن
در پی پرسش و درخواست دوستان مبنی بر چگونگی ریاضیات دوره اسلامی در کامنتهای مقاله قبلی:
قطعا پاسخ شما در قالب یک کامنت نمی گنجد ولی به طور خیلی ساده، ریاضیات دوره اسلامی به چند دوره تقسیم می شود
اول کاملا کاربردی که در خدمت نجوم و جغرافیا بوده و برای ساختن اسطرلاب و... به منظور تعیین ارث و میراث و قبله و زمان اذان در مکانهای مختلف که البته ریاضیدانان باید مسائل پیچیده هندسه کروی را حل می کرده اند.
در مرحله دوم ریاضیات وارد مسائل انتزاعی تر می شود و برای مثال کارهای خیام کاربردی در زندگی روزمره آن روز نداشته و علاقه و کنجکاوی خاص او به ریاضیات بوده است و مسائل انتزاعی در زمان ابن هیثم به اوج خودش می رسد که با نوعی انتگرال ابتدایی سطح زیر منحنی ها حساب می شود اما معادلات بسیار طولانی شده بودند و حل آنهابه بن بست رسیدند و دیگر ریاضیات انتزاعی چندان پیشرفتی نکرد پس از آن هم ریاضیات دوره صفوی و عثمانی کاملا کابردی بوده اند.
خلاصه اینکه عمده کابرد ریاضیات اسلامی در نجوم بوده است به دلایلی که گفته شد و اینکه آنها اعتقاد داشتند که وضعیت ستارگان بر سرنوشت آنها تاثیر می گذارد.
ارجاع می دهم به مقاله بسیار باارزش دکتر حسین معصومی همدانی در دایرةالمعارف اسلام درباره جبر و مقابله که البته در این مقاله عبارات ریاضی با زبان امروزی بیان شده اند.
اما چگونه بودن: ریاضی به شکل کلامی و با استفاده از برخی قواعد زبان عربی و ریاضی یک سری قوانین برای ساده شدن معادلات وضع شده بود. و متاسفانه ریاضیات سنتی به دلیل توقف تدریس بعد از صفوی رو به فراموشی رفته و هنوز به طور کامل شتاسایی نشده. تنها آن آثار که وارد اروپا شده وارد سیر تاریخ ریاضیات شده است یعنی رشد یافته و به زبان امروز ریاضی درآمده است.
اول کاملا کاربردی که در خدمت نجوم و جغرافیا بوده و برای ساختن اسطرلاب و... به منظور تعیین ارث و میراث و قبله و زمان اذان در مکانهای مختلف که البته ریاضیدانان باید مسائل پیچیده هندسه کروی را حل می کرده اند.
در مرحله دوم ریاضیات وارد مسائل انتزاعی تر می شود و برای مثال کارهای خیام کاربردی در زندگی روزمره آن روز نداشته و علاقه و کنجکاوی خاص او به ریاضیات بوده است و مسائل انتزاعی در زمان ابن هیثم به اوج خودش می رسد که با نوعی انتگرال ابتدایی سطح زیر منحنی ها حساب می شود اما معادلات بسیار طولانی شده بودند و حل آنهابه بن بست رسیدند و دیگر ریاضیات انتزاعی چندان پیشرفتی نکرد پس از آن هم ریاضیات دوره صفوی و عثمانی کاملا کابردی بوده اند.
خلاصه اینکه عمده کابرد ریاضیات اسلامی در نجوم بوده است به دلایلی که گفته شد و اینکه آنها اعتقاد داشتند که وضعیت ستارگان بر سرنوشت آنها تاثیر می گذارد.
ارجاع می دهم به مقاله بسیار باارزش دکتر حسین معصومی همدانی در دایرةالمعارف اسلام درباره جبر و مقابله که البته در این مقاله عبارات ریاضی با زبان امروزی بیان شده اند.
اما چگونه بودن: ریاضی به شکل کلامی و با استفاده از برخی قواعد زبان عربی و ریاضی یک سری قوانین برای ساده شدن معادلات وضع شده بود. و متاسفانه ریاضیات سنتی به دلیل توقف تدریس بعد از صفوی رو به فراموشی رفته و هنوز به طور کامل شتاسایی نشده. تنها آن آثار که وارد اروپا شده وارد سیر تاریخ ریاضیات شده است یعنی رشد یافته و به زبان امروز ریاضی درآمده است.
پی نوشت: از مسائلی که هنوز به آن پرداخته نشده توجه خاص فیلسوفان و به ویژه متکلمان به هندسه و مبانی فلسفی آن است که تنها مقاله ای از دکتر مروان راشد در کتاب فلسفه عربی دانشگاه کمبریج است که به چاپ رسیده که بخشی از رساله دکترای اینجانب است که امیدوارم بتوانم به زودی ارائه دهم.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)